گفتار درمانی
گفتار درمانی یکی از رشته های مستقل دانشگاه علوم پزشکی ست و جزو پیراپزشکی محسوب می گردد.
از سال 1352 رشته های کاردرمانی و گفتاردرمانی در دانشکده ی توانبخشی آغاز به فعالیت کردند.
یک آسیب شناس گفتاروزبان به ارزیابی و درمان اختلالات گفتاروزبان در کودکان و بزرگسالان می پردازد.
با توجه به اینکه یک حرفه ی بین رشته ای محسوب می گردد بنابراین باید دانش کافی برای درمان این اختلالات داشته باشد.
آسیب شناس گفتاروزبان در طی چهارسال تحصیل دانشگاهی از دروس آناتومی و فیزیولوژی عمومی و تخصصی، روانشناسی کودک و بزرگسال، و بسیاری از دروس مختلف منجمله فیزیک صوت بهره برده است.
گفتاردرمانی روانشناسی نیست اگر چه دراین حیطه علم کافی دارد اما بطور اختصاصی به درمان اختلالات گفتار و زبان می پردازد.
در کودکان هر گونه عاملی که اثر آن از بدو تولد یا بعد از تولد منجر به آسیب رویکرد های زبانی شود تحت درمان قرار می گیرند،
برخی ازین اختلالات شامل موارد زیرست:
تاخیر در رشد گفتار و زبان، ناروانی گفتار، لکنت، اختلال تولید صداها، گرفتگی شایع صدا در کودکان واختلالات طیف اتیسم.
در بزرگسالان نیز برخی از اختلالاتی که نیاز به مراجعه به گفتاردرمانی دارند ذکر شده است.
آسیب های مغزی و استروک که منجر به از دست دادن توانایی گفتار باشد باید تحت درمان قرار گیرند.
یک آسیب شناس گفتاروزبان علاوه بر اینکه نیاز به دانش کافی برای درمان این اختلالات دارد با کسب تجربه ی کافی و داشتن دانش ارتباطی خوب می تواند موفق تر عمل کند و نتیجه ی بهتری دردرمان بدست آورد.
چگونه به رشد گفتار فرزندم کمک کنم؟
والدین چگونه می توانند کمک کنند؟
بر روی ارتباط با فرزند خود تمرکز کنید، و البته یک ارتباط لذت بخش و دو طرفه.
با او صحبت کنید، از کلمه های روزمره و ساده استفاده کنید از ژست های مربوط به گفتار برای درودیوار کمک بگیرید.
ترانه های کودکانه مناسب سنش برای او بخوانید.
از موقعیت های روزمره برای استفاده از کلام و حرف زدن استفاده کنید مانند دست و رو شستن، لباس عوض کردن، غذا دادن.
از دادن گوشی تلفن همراه به او برای مدت طولانی پرهیز کنید، این کار او را منزوی می کند و ترجیح می دهد سکوت کند و با خود سرگرم شود و گفتار مورد نیازش را فرا نمی گیرد.
گفتار درمانی در بزرگسالان
افرادی که در اثر استروک و آسیب مغزی بخش مربوط به گفتار و زبان در مغز آسیب می بیند به درجات متفاوت توانایی درک و بیان گفتار را از دست می دهند. پس از ضایعات مغزی دوره ای را به نام «زمان طلایی»می نامند، که تا شش ماه پس از آسیب مغزی ست و شروع گفتار درمانی به میزان قابل توجه ای به پیشرفت سریع تر فرد کمک می کند.