کار درمانی

اینکه کاردرمانی چیست  شاید پاسخی کمی طولانی داشته باشد. نام کاردرمانی معانی مختلفی را به ذهن افراد می آورد.
بسیاری فکر می کنند کار درمانی در رابطه با پیدا کردن شغل برای افراد است عده ای آن را با کاردانی اشتباه می گیرند، برخی گمان می کنند کاردرمان مشکلات شغلی را درمان می کند! و بسیاری تصورات غلط دیگر ...
البته بسیاری از این تصورات غلط مرتبط با معادل فارسی این کلمه است. در واقع شاید نتوان معادل مناسبی جایگزین کرد که باعث بروز سوء دیدگاه هایی از این دست نشود در صورتیکه این مشکلات در معادل انگلیسی آن به مقدار بسیار کمتری وجود دارد.
 تعریفی دقیق از کاردرمانی کاری است دشوار ،چرا که حیطه های مختلف و گستره ی زیادی از فعالیت ها را در بر می گیرد. شاید به ساده ترین شکل بتوان کاردرمانی را اینطور تعریف کرد:
رشته ای است که رویکرد های درمانی را در سطوح “جسم ، ذهن، روان ” به صورت فعالیت هدفمند و معنادار ارائه می دهد. یعنی درمان بوسیله کار و فعالیت!
در ادامه تعریفی دقیق تر از این رشته ارائه خواهیم داد. 

کاردرمانی یا آکیوپیشنال تراپی (occupational therapy) یا ارگوتراپی (به زبان فرانسوی) یکی از شاخه های توانبخشی می باشد که جنبه های روانی و جسمی یک بیماری و تاثیرات جانبی مختلفی که بر روی عملکرد فردی و اجتماعی بیمار می گذارد را در نظر می گیرد. با ارائه تکنیک های درمانی مناسب به درمان فرد بیمار اقدام میکنند و به درمان اختلالات در حیطه های جسمانی و روانی و ذهنی در مقاطع سنی مختلف می پردازد. یکی از اصلی ترین اهداف این رشته این است که فرد را از وابستگی خارج کرده و به سوی انجام فعالیت های مستقل روزانه یاری دهد.
پس در درمان های ارائه شده توسط کاردرمانگر، به استقلال رساندن مراجع یکی از اهداف نهایی درمان در این رشته است.

متخصصان کاردرمانی با تسلط بر علوم مختلف از جمله فیزیولوژی، آناتومی و روانشناسی یک برنامه جامع درمانی و درصورت لزوم رویکرد های جبرانی و تطابقی به مراجعه کنندگان ارائه می دهند که تمامی حیطه های زندگی فرد را در نظر می گیرد.

در واقع در کاردرمانی، کاردرمانگر علاوه بر توجه به درمان بیماری تا حدی که امکان پذیر است تاثیرات جانبی که بیماری بر روی ابعاد مختلف زندگی فرد می گذارد را نیز مورد بررسی قرار می دهد و راهکار های درمانی و جبرانی مختلف را برای جلوگیری و رفع مشکلات مورد بررسی قرار می دهد.
هدف کاردرمانی با همکاری سایر اعضای تیم توانبخشی ( گفتار درمانگر، فیزیوتراپیست،ارتزیست پروتزیست، شنوایی شناس، بینایی سنج) و سایر افراد تیم درمان (پزشک، روانشناس، پرستار، مددکار اجتماعی و…) و بویژه با همراهی خانواده فرد، رساندن مراجع به احساس کفایت و ارزشمندی است.
این هدف با استفاده حداکثری از توانمندی های مراجع و استفاده بهینه از محیط برای انجام فعالیت های عملکردی مستقلانه در زندگی فردی و اجتماعی به دست می آید.